Roelof Prins, taalambassadeur gemeente Hardenberg

De 73-jarige Roelof Prins had jarenlang grote moeite met lezen en schrijven. “Ik stotterde als kind en was niet goed in taal.” Roelof wist zijn tekortkoming goed te verbergen. “Het afschuiven van schrijfwerk, daar was ik behoorlijk goed in.” Als werkplaatstimmerman heeft hij zich prima gered, maar de Dedemsvaarter ervaarde toch steeds meer belemmeringen. De ommekeer kwam zo’n tien jaar geleden toen zijn vader overleed en de erfenis moest verdeeld. “Ik raakte gefrustreerd. Er moesten stukken gelezen en brieven geschreven, maar ik kon het niet.” Hij zette een grote stap en ging naar de taalklas voor laaggeletterden. Dé uitkomst voor een ieder die lezen en schrijven lastig vindt, zegt Roelof, die niet lang daarna ook taalambassadeur werd. Een titel die zijn wereld heeft vergroot. “Ik doe nu mijn verhaal in het openbaar en geef voorlichting over laaggeletterdheid op plaatsen waar ik anders nooit zou komen.” Roelof is blij dat hij weer mee kan komen. “Het gaat niet snel, maar ik kan een e-mail sturen en ook een WhatsApp bericht naar mijn kinderen. Ik redde me al, maar de taalcursus verrijkte echt mijn leven en zorgde dat ik meer kan én meer durf.”